ΓΙΑ ΤΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ!!!!!!!!!

Ένα παχύδερμο να γεύεται μιά υπάλληλό του!
Κατάντια!
Η Ελλάδα των παχύδερμων γενικών γραμματέων!
Η Ελλάδα των παγκοσμιοποιημένων προέδρων!
Η Ελλάδα της τσόντας και της μάσας!
Η Ελλάδα της ζάντας και του σκυλάδικου!
Η Ελλάδα του chat και της απομόνωσης!
Η Ελλάδα του ύπνου στο καναπέ με τη τηλεόραση ανοιχτή!
Κάποια αγάλματα μόνο μείναν να μας δείχνουν με το δάχτυλο το δρόμο. Ποιός τα κοιτάει πιά?
Κάποιοι δρόμοι μείναν να μας θυμίζουν οτι κάποτε εκεί δε φοράγαμε κουστούμια, αλλά αμπέχωνα και κρατώντας τη συντρόφισσα αγκαλιά (οχι τη γκόμενα τη χλιδάτη), διαδηλώναμε και πέφταν κυβερνήσεις!
Περπάταγα στη Πανεπιστημίου σήμερα! Εκεί κοντά στου ζόναρς.
Περπάταγα γρήγορα να προλάβω ενα meeting (είδατε το αγγλικό μου?)!
Ξαφνικά στάθηκα σ' ένα σημείο που κάποτε είπα εγώ κι άλλα συντρόφια κάποιες "λεξούλες" με τους τότε εκπροσώπους του "νόμου" του ραλλη και του αβερωφ (τα ονοματα και των δύο επίτηδες με μικρά γράμματα)!
Ένοιωσα ξεφτίλας!
Τα ξέχασα!
Όπως κι εσύ φίλε αναγνώστη σαρανταπεντάρη!
Η καρέκλα μας φίλε μεσόκοπε!
Η βόλεψή μας φίλε ασπρομάλλη!
Η χέστρα μας φίλε ευαγγελατόπληκτε!
Τρέχουμε σα μαλάκες να προλάβουμε να μη χάσουμε αυτά που μας απόμειναν!
Τη δουλίτσα μας, το σπιτάκι μας, τη κομματική προέκταση του πέους μας!
Δεχόμαστε τα πάντα!
Καταγγέλουμε και μετά ψηφίζουμε αυτά κι αυτούς που καταγγέλλουμε, γιατί "δε πάει το χέρι μας στο σκισμένο ψηφοδέλτιο στη κάλπη".
Δεχόμαστε μια ανίκανη κυβέρνηση, γιατί "έλα μωρέ! όλοι τα ίδια σκατά είναι!"
Δεχόμαστε το ΓΑΠ με τη παγκοσμιοποίησή του και τα στελεχάκια της μπίλντερμπεργκ, γιατί ο Βαγγέλης πήγε στο Ζάππειο σε... "ακατάλληλη ώρα" για τον ύπνο μας και το "αχ" εκείνης της βραδυάς. Γιατί μας χάλασε τη μαγιά κι έτσι τον εκδικηθήκαμε.
Δεχόμαστε το παιδί των media, γιατί θα εκφράσει τους νέους του ίντερνετ και της αποξένωσης!
Δεχόμαστε ακόμα και να μιλάει το ΚΚΕ για λαό και για πρόοδο, οταν λατρεύουν ακόμα το στάλιν με τα εκατομμύρια νεκρών στις γενοκτονίες του!
"Έλα μωρέ. εμείς τη ζωούλα μας!"
"Άσε αυτούς να κυβερνάνε το μέλλον των παιδιών μας.
Άσε κι αυτά τα "κωλόπαιδα" να μιλάνε για ειρήνη και αγώνες.
τίποτα δε γίνεται.
θα βάλουν μυαλό!
θα ενταχτούν!
θα αποκτήσουν κι αυτά το δικαίωμα να παίζουν "στοίχημα" μπας και κεράσουν κανα ποτό στα μπάρ με τις πουτάνες!"
Γιατί για να αγαπήσουν δε νομίζω!
Από πού να το μάθουν?
Από εμάς?
Πώς τους το δεΊξαμε?
Με τη χλίδα που όμως έχει σα τίμημα την ίδια τη ζωή τους?
Μαθαίνοντάς τους να πουλάνε τη ψυχή και το κορμί τους στο διάολο, προκειμένου να "απολαύσουν" εναν τύπου ζαχόπουλου να τους χώνει χρήμα κι δε γα... ο έρωτας?
Έλα φίλε μεσοαστέ σαρανταπεντάρη που τωρα με βρίζεις μέσα σου.
Πες μου για να μάθω κι εγώ. Τι κόσμο τους αφήνεις?
Ένα τίποτα γεμάτο κόπρανα εξουσιαστών του: "τη πάρτη μας μάγκες"!
Ένα τίποτα γεμάτο TV σκουπίδια απο γκόμενες κι όχι από Γυναίκες με Γ κεφαλαίο, έτοιμες να γίνουν επιχρυσσομένες πουτανίτσες προκειμένου να "προκόψουν"!
Ένα κόσμο χωμένο και στριμωγμένο σα σαρδέλα στα κάθε είδους φτηνά σκυλάδικα, για να "απολαύσουν" το κάθε άφωνο όν που μας επέβαλε ο μικρούτσικος και το fame story!
Σ' ένα πάρτυ όμως που είχα πάει στις 15 του Δεκέμβρη είδα φώς!
Νέα παιδιά με διάθεση να μιλήσουν. να ερωτευτούν (κι ας μη το θέλουν οι "καθώς πρέπει" σαρανταπεντάρηδες πατεράδες), να αντισταθούν στη μοναξιά της χλίδας, να νοιώσουν τη ζωή χωρίς συμβιβασμούς.
Σ' αυτά τα παιδιά αρμόζει ένα μπράβο!
Γι' αυτά τα παιδιά, όλα πρέπει να αλλάξουν.
Γι' αυτά τα παιδιά θα αλλάξουν όλα!
Γι' αυτά τα παιδιά, που μας κάνουν να βλέπουμε κι εμείς το παιδί που έχουμε μέσα μας!
Γι' αυτά τα παιδιά!!!!!
Γι' αυτό το παιδί!!!!!!!!!